piątek, 27 listopada 2015

Nasiąkanie - Tom Wasilewski, fotografia




Fotografię traktuję jako dobrze spędzony czas. Aparatem utrwalam błękity, oceaniczne widoki, wędrówkę pomiędzy murkami i pastwiskami. Nie siedzę i nie czekam na ten jedyny kadr, nie zasadzam się na plażach przepełnionych ludźmi, jak Martin Parr. Żadnych konsumpcyjnych scenek. Niezależnie od moich pobudek, jestem na początku. Aparat obsługuję intuicyjnie, czasami przyswajam wiedzę od znajomych, którzy w technice utrwalania obrazów są fachowcami, od ludzi, którzy fotografują ogrom świata, pokazując jego wycinek. Jedną z takich osób jest Tomasz "Tom" Wasilewski. Artysta swobodny i doprecyzowany. Wbrew temu, co często ewoluuje w mojej głowie idąc na wystawę fotograficzną, staram się zrozumieć szczegół wyjęty z przestrzeni. Co to oznacza dla mnie? Że poszukiwanie pewnego rodzaju porządku, pomysłu, jest raczej rodzajem myśli, która pozwala na szeroką interpretację tego, na co patrzymy. Tomasz kadruje niuanse natury, tego, co go otacza. Najróżniejsze rodzaje mgły, deszczu, smutki jesieni, czy wewnętrzną stabilizację. W każdej wypowiedzi artystycznej poszukuję ciszy i dystansu. Rzeczywistości, która jest nieskomplikowana. Jego punkt widzenia okazuje się niezwykły, i że widzieć poprzez fotografię, to widzieć doskonalej, lepiej. Porządek doświadczeń, nasiąkanie tym, co nas otacza. Uprzedmiotowienie świadomości. Pozostaje kwestia intuicji i pewność, że obrazy są tym, co pamiętamy, ale na co dzień widzimy inaczej. Zatrzymujemy się i szukamy w sobie recepty, aby móc widzieć podobnie. Zachować spojrzenie, przez jego oczy, kadry, płynąć i zachwycać się otoczeniem. Gapić się bez końca, przechodzić przez szum, przez liście. Przybrać jakiś kształt i dopasować się do obszaru. Ścieżki, te same, ale inne, płoty, ptaki, trawy, bluszcz, drzewa. Niespodzianki, jakie odkrywamy w odbiciu wody. Czasami uwieczniony koniec, gdzieś głęboko wymierzony w tożsamość. Tak istnieje świat. Pełen zapomnienia. W słońcu, w wyszukanych efektach, przełamujące tendencyjną barierę bytu. Niektóre fotografie Tomasza wydają się bolesne. Traktują o nieobecności, o zapomnieniu. Zachodzi wtedy dziwne sprzężenie energii i chęć ucieczki w uwieczniony las, czy wędrówki przed siebie wzdłuż rzeki. Umiejętność fotografowania tego, co uległo anihilacji jest fascynująca. Może dlatego zdaję sobie sprawę, że nigdy nie będę potrafiła tak niepowtarzalnie i metaforycznie przeniknąć tego, na co patrzę. 

Małgorzata Południak





© Tom Wasilewski

Tożsamość

"Dom z drewna na miękkiej ziemi.
Chciałabym otworzyć oczy.
Rozmawiać o smaku kawy, o krzesłach, stole z cedru,
na którym odbijemy łokcie, przedmioty. Pokryjemy drobnym pismem."




© Tom Wasilewski

Podtrzymywanie


"Co roku w biel domu wgryza się bluszcz, 
kruchy żywopłot, jakby odwiedzały nas tylko drozdy."




© Tom Wasilewski

W punkt 

"O tej porze roku mgła niczym lanolina, chcę z siebie wypluć jej mocny aromat,
jakbym wypluwała kolejne warstwy rytuałów"




© Tom Wasilewski

Rutyna

"Przelatują przez twoją głowę setki myśli,
mgła przykrywa usta. "




© Tom Wasilewski

Po drugiej stronie


"Kurne chaty,
przechylające się talerze czarnego bzu nad kamiennymi murkami.
Nucimy zapomniane śpiewy. W oddali ujada pies."




© Tom Wasilewski

Wybór


"Kiedyś tam wejdziemy, na szczyt zalany mgłą.
Przejdziemy przez wszystkie opuszczone jaskinie."





© Tom Wasilewski

Ciernie


"Później pojawiła się w pamięci jak liść, mżawka.
Pewnie zastanawiasz się nad losem, jak gęsta może być mgła
i wiara. Strony gazet ociekają krwią,"





© Tom Wasilewski

Opowiadanie o strachu

"Obserwowałam ciszę, spóźnione na noc ptaki."




© Tom Wasilewski

Kropka


"Mój kocie, ptaki nie znikną. Ze skrzydeł wyrosną gałęzie, pąki
zakwitną. Owoce, ramiona, takie dobrze zapamiętałam. Godziny
poświęcone pisaniu, wykupione od bólu. Brakuje początku,
mdłości. Są ranki, kiedy wszystko jest ważne i nic."





© Tom Wasilewski

Energia

" Niewolnicy nastrojów, 
energii słońca, odcięci od stałego lądu. 
Nasiąkają zapachem oceanu, przędzy
i ciemnego piwa."




© Tom Wasilewski

Zmienność

"Szum nagle cichnie. Byłam ciekawa, ile herbat z mlekiem
wypito tego dnia. Ile herbatników wykruszono palcami."




© Tom Wasilewski

Ludzie


"Po przebudzeniu zapytałeś mnie, czy słyszałam rankiem śpiewy
sąsiadów, a może widziałam tańce. "




© Tom Wasilewski

Nasiąkanie 




© Tom Wasilewski

Powietrze



"Dziewczyny naciągają lniane obrusy i składają na trzy
łokcie. Nareszcie mogę odetchnąć, zobaczyć świat
przez mgłę."




© Tom Wasilewski

Zagmatwanie


"Wkładamy ręce w siebie i czekamy.
Zniknęły meble, walizki. Sterczą wkręty. "





© Tom Wasilewski

Znak wodny 


"Migotanie tajemnic, kiedy Jowisz
przybliża się do Venus i noc, trwa, stłumiona symfonią ulicznych
odgłosów. Zaparłam się kilka razy podglądając ptaki i ludzi.
Co po nich pozostało? Narzekanie na ból, świeżo pomalowany płot."




© Tom Wasilewski

Rytuał 

"Nie widziałam ptaków szykujących się do lotu, 
kwitnącego czarnego bzu. Nie czułam w powietrzu ruchu. 
Zmieniających się w łąkę zasłon. Dałam się nabrać, że we wtorek znikną
robaki, nurzyki, pajęczyny. "




© Tom Wasilewski

Tonacje


"Są dni, że daję radę i nie jest najgorzej. 
Dobrze, że o tym rozmawiamy, oboje
jeszcze nie przeczuwamy, co to dla nas znaczy."





© Tom Wasilewski

Mgła

"później wiotczeją rysy, 
znikają ze ścian,w porządku alfabetycznym"





© Tom Wasilewski

Pierwsze wspomnienie 



"Czuję jak zmywa kurz z bukszpanów, palm, schodów. 
Rozmywa skamieniałe pancerze, przewidzenia,
widzenia."




© Tom Wasilewski

Słodkie powietrze


"Pamiętasz mnóstwo miejsc, są stracone,
albo zostawiasz je na później. Wtedy wiszą bezwładnie,
w dół. Myślę o strachu, kałużach,
których unikam. Byle nie wpaść, nie zdrętwieć."





© Tom Wasilewski

Moment


"Odginasz konary, z których opadły liście. Rozciąga się widok,
kawał świata. Zwłaszcza, kiedy nie trzeba rozmawiać,"





© Tom Wasilewski

Chwila

"Nie widać zarysu pleców wspominanych zmarłych. 
Kwiaty. Odgłos spadających ziaren."




© Tom Wasilewski

Relacje 


"Wyszczerbione drzwi, pogięte balustrady,
dymiące kominy. Dodajesz mi otuchy, słońce przypiecze nas
na małym ogniu, lecz kiedyś zejdziemy z dachu."





© Tom Wasilewski

O beztroskim życiu 


Umieszczam się w środku, radośnie, bez odniesień
do przerobionych form. Łóżka, w którym codziennie zasypiają
gwiazdy i gwizdy. Bunt usypany z listopadowych liści,
gnije, kończy się miesiąc. W czystym świetle księżyca
dostrzegam namacalny znak Boga. Albo mi się wydaje i zmyślam.

Umiem wypełnić żyły nieobecnością i nacinam je, kiedy idziesz
w złą stronę. Wiele perswazji w scenie wtajemniczenia.
Ustawiają się w kolejności. Do odtwarzania, reprodukcji, po głowę.
I posiadłeś ją znowu, nawet jeżeli rozumiem oczywistość, karmę
bezdomnego. Umrze pod drzwiami przytułku.

Bywamy do siebie bardzo podobne, gdy rozsadza nas złość.
Zostaje bezczółenkowa tożsamość lnu. Świt spróbuje coś
z niej wydobyć. W krosnach odbija się ślad lęku, przyczyny wojen,
głodu. Wśród pocienień przędzy zauważyłam starannie uknute
intrygi. Początek Iliady. I zrywam się z miejsca
zawstydzona.

Małgorzata Południak 

piątek, 13 listopada 2015

Nastroje - Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz



Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz
Urodzona 26 października 1977 roku. Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu ze specjalnością tkanina   artystyczna   oraz   Wyższą   Szkołę   Sztuki   Stosowanej  w  Poznaniu  na  kierunku  malarstwo w  architekturze,  specjalizacja:  projektowanie  witrażu.  Dyplom  z  wyróżnieniem  w  pracowni  profesora T. Sadleya, aneks w pracowni profesora W. Dudkowiaka.
Zajmuje się malarstwem sztalugowym oraz witrażem. Uczestniczka wystaw zbiorowych i indywidualnych. Jej prace znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granicą.



Wystawy:
1997 - wystawa zbiorowa Międzynarodowe Centrum Sztuki Inner Spaces Poznań
2004 - wystawa autorska Muzeum Regionalne w Pleszewie
2004 - wystawa autorska Starostwo Powiatowe w Pleszewie
2014 - wystawa autorska „W drodze…” Muzeum Regionalne w Pleszewie
2014 - wystawa zbiorowa III Międzynarodowy Przegląd Sztuki , Alternatywy 33, Ostrów Wielkp.
2015 - wystawa autorska Galeria 33, Ostrów Wielkopolski
2015 - wystawa autorska Starostwo Powiatowe w Pleszewie

Moim ukochanym malarzem jest Jan Cybis. ...
Maluję od zawsze.
Swoje malarstwo traktuję jako zapiski emocji i nastroju.
Tematyka moich prac to przede wszystkim kobieta. Pewnie w dużej mierze to ja sama. Wady, lęki, myśli, miłość oraz poszukiwanie Boga. Malarstwo przez te wszystkie lata było moją terapią. Szukaniem, drogą do pokochania siebie i ludzi.
Myślę że odnalazłam siebie i jestem sobą.
                                                                             Magdalena Głoskowska

szimon.pl

Obrazy akrylowe:



Czekając
60 x 60, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz







Wiosenna
70 x 70, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz







Abstrakcja 1
80 x 110, 2011
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Abstrakcja 2
110 x 80, 2011
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Wświetle gwiazd
15 x 15, 2015
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Czekające
30 x 40, 2015
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Daleko od siebie
Akwarela, akryl, kredki, 30 x 40, 2013
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Kiedy gasną światła
80 x 80, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Kobieta z kotem
100 x 100, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Majowa solenizantka
80 x 80, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Marta i owoce
100 x 100, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Na rogu w Paryżu
30 x 40, 2015
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Nocny spacer
80 x 80, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Oczarowany
60 x 60, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Odchodząc
40 x 30, 2013
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Flamingi
80 x 120, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Ruda
100 x 100, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Sama z sobą
100 x 100, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Skrzypce
100 x 100, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Szimon
70 x 50, 2011
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Tańcząca
130 x 90, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Kaliski teatr
80 x 80, 2012
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






W lustrze
90 x 80, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






W nocnym oknie
100 x 100, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Zatroskana
40 x 30, 2015
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz






Wspomnienia
100 x 100, 2014
© Magdalena Głoskowska-Drytkiewicz